مسئول روابط عمومی اداره کل محیط زیست مازندران از ورود آخرین بازمانده درنای سیبری به فریدون‌کنار خبر داد. به گزارش سفرزون به نقل از ایسنا، کامیار ولیپور در گفت و گو با این رسانه‌ی خبری، اعلام کرد که آخرین بازمانده جمعیت غربی درنای سیبری در آخرین روز از ماه آبان در فریدون‌کنار به زمین نشست.

او با تایید خبر ورود «امید» تک درنای سیبری به تالاب فریدون‌کنار گفت: «این دهمین سال متوالی است که این درنا، مهاجرت خود را به تنهایی به ایران انجام می دهد. درنای سیبری نسبت به مدت زمان سال قبل ۴ روز زودتر به ایران مهاجرت کرده است.»

saadatrent

ولیپور ادامه داد: «درنای سیبری در ۱۰ سال گذشته (غیر از سال ۸۸) تنها به مازندران آمده و مردم بومی در اطراف تالاب های فریدون‌کنار، ازباران و سرخرود علاقه خاصی به او دارند و نامش را «امید» گذاشته‌اند.»

وی بیان کرد: «تک درنای سیبری تنها بازمانده درناها از گله غربی سیبری سال‌ها است که از این منطقه به قزاقستان، ولگا، شمال آذربایجان و سپس به ایران می آید و در این مسیرها توقف دارد.

ولیپور خاطرنشان کرد: «یکی از زیستگاه‌های امن و خوش آب و هوا برای زمستان‌گذرانی «امید» در فریدون‌کنار است، این درنا در مسیر مهاجرت خود در توقفگاه ها الزامی برای ماندن در تاریخ یا زمان مشخصی ندارد و تنها براساس شرایط اقلیمی حرکت می‌کند.»

درنای سیبری چه نوع پرنده‌ای است

دُرنای سیبری  پرنده‌ای است از خانواده‌ی درنا که به شدت در معرض خطر انقراض قرار دارد. این پرنده ظاهر خاصی دارد که آن را از دیگر پرندگان متمایز می‌کند. درنای سیبری پرنده‌ای بزرگ با قدی نزدیک به یک‌ونیم متر و فاصلهٔ دو بال بیش از ۲ متر و بدنی یکدست سفید است که پاهای بلند سرخ‌رنگ و منقار بلند سیاه دارد.

جمعیت غربی و مرکزی، تابستان‌ها را در سواحل رود اوب واقع در غرب سیبری و یاقوتستان گذرانده و سپس گروه مرکزی برای زمستان‌گذرانی به هند و گروه غربی به شمال ایران می‌آمدند. از گروه مرکزی در سال ۱۹۹۲ تنها یک جفت باقی‌مانده بود و آخرین آن‌ها آخرین بار در سال ۲۰۰۲ دیده شده و احتمالاً این گروه منقرض شده‌است. از جمعیت غربی آن نیز که تابستان به شمال ایران می‌آمدند از زمستان ۲۰۰۷ تاکنون تنها یک پرنده باقی مانده‌ است که زمستان‌ها به تالاب فریدون‌کنار می‌آید.