خانه مهربان از بناهای قدیمی در محله عودلاجان در ناحیه 12 تهران است. این خانه تاریخی در نقشههای آگوست کرشیش به محبعلیخان خلج که از رجال دوره قاجار بود تعلق داشت، اما در نقشه عبدالغفار نجمالدوله در اختیار یکی از همسران ناصرالدینشاه به نام زبیده خاتون بود. خانه مهربان پس از برخی نقل و انتقالها توسط خانم و آقایی به نام مهربان منش خریداری شد. در سال 1384 پس از مرمت در لیست آثار ملی ثبت شده ایران قرار گرفت. خانه مهربان یادگاری از شیوه و اصول معماری عصر پهلوی اول است.
این خانه در دو طبقه ساخته شده که دارای حیاط مرکزی و تارمههایی در طبقات فوقانی و تحتانی است. اتاقهای طبقه زیرین به عنوان انباری استفاده میشد و بیشتر از طبقه فوقانی برای زندگی استفاده میکردند. مصالح استفاده شده در نمای ساختمان خانه مهربان گچ است و خود ساختمان از گچ، چوب صندل و سنگ اسفنجی استفاده شده است.
خانه تاریخی مهربان در حال حاضر به عنوان پایگاه مدیریت بافت بناهای تاریخی تهران انتخاب شده است و کاربری آن به دست دانشگاه تهران است. اما قسمتهایی از آن برای بازدید عموم آزاد است.