در جنوب انگلستان، در میان دشت سالزبری ویلتشر یکی از شگفتانگیزترین رازهای جهان باستان قرار گرفته است. استون هنج میراثی است که سالهایی طولانی هزاران نفر را به خود مشغول کرده و در تمام این دورانها برای چرایی و چگونگی ساخت این بنای رازآلود نظریات مختلفی بیان شده است. برای اینکه با این اثر تاریخی بیشتر آشنا شوید همراه سفرزون باشید. در این دشت، گشتی میزنیم و سراغی از افسانه و تاریخ میگیریم.
پایگاه استون هنج ، دشت سالزبری
این دشت بزرگ از حدود ۷۰۰۰ پ.م ساکنانی داشته و باشیبی که زمین آن دارند ساخت و ساز بهروی آن بسیار مشکل بوده و همین مسئله بر اهمیت داشتن بنای استون هنج میافزاید. آنچه در طی بررسیهای باستانشناسی از زمینهای این دشت به دست آمده نشان میدهد که ساکنان این مکان کشاورز بوده و در کنار خود حیواناتی مانند سگ، خوک و گاو نگهداری میکردهاند.
در حدود شعاع پنج کیلومتری این اثر شگفتانگیز، ۱۷ گورپشته کشیده به چشم میآیند که گور دسته جمعی بودهاند. استون هنج بهطور کلی از سه نوع سنگ ساخته شده: سنگهای سارسنی، سنگهای کبود، ماسه سنگ.
استون هنج و سه دورهی تاریخی
پس از کاوشهای باستان شناسی طولانی که در این منطقه پر اهمیت انجام شد سرانجام باستان شناسان اعلام کردند که بنای استون هنج در سه دورهی زمانی مختلف ساخته شده است. بهنظر میرسد این بنای مهم عصر نوسنگی در طی ۱۴تا۱۵ قرن رفته رفته تکمیل شده و چیزی حدود ۷۰ نسل در بنای آن دست داشتهاند:
- استون هنج یک: رسم شیاری دایرهای با قطری ۱۰۰متری که سنگ هیل و سنگهای جلوس در این زمان استقرار پیدا کردند. (۳۱۰۰ پ.م)
- استون هنج دو: مرحلهای برای ایجاد دو حلقه از سنگهای کبود و ساخت دو شیار که به کوروسوس معروفاند. (حدود ۲۶۴۰ تا ۲۴۸۰ پ. م) بخش زیادی از سنگهای کبود دزدیده شدند.
- استون هنج سه: برپایی ستونهای سه سنگه (۲۴۷۰ تا ۲۲۸۰ پ. م)
استون هنج و کاربردش
رازی که پس از سالها بررسی، افسانه شناسی، کندوکاو منابع و… هنوز هم فاش نشده این است که واقعیت استون هنج برای چه کاربردی بنا شده است. در اینکه دشت سالزبری مکانی برای برگزاری مراسمات آئینی بوده بسیاری از منابع شکی ندارند اما همچنان نمیتوان به صراحت بنا کرد که این بنای عجیب صرفا برای انجام مراسمات مذهبی و امور رصدخانهای بنا شده یا به همان افسانههای محلی باز میگردد.
معبد دروئیدها
یکی از نظریات بیان میکند که استون هنج معبدی برای انجام مراسمهای آئینی فرقهی دروئیدها بوده که پیش از این در میان مردم بریتانیا از اهمیت بالایی برخودار بودهاند اما طبق بررسیهای باستان شناسی این بنا بیش از دوهزار سال سن داردو به این ترتیب این ادعا رد میشود. اما همچنان دروئیدگرایان این مکان را معبد خود میدانند. دروئیدگرایان هر ساله انقلاب تابستانی را در استون هنج جشن میگیرند.
افسانه مرلین و شاه آرتور
در افسانهی شاه آرتور و برخی دیگر از آثار فولکلور که به تاریخ پادشاهان انگلستان پرداخته چنین ذکر شده است که با کمک جادوی مرلین بنا برای بریتانیاییها ساخته شده است. و بسیاری با توجه به وزن سنگین این سنگها که تا ۵۰ تن نیز میرسند این افسانه را پذیرفته بودند. چرا که نیاز بود پاسخی فرازمینی برای نیروی ساخت اثر پیدا کنند.
این روایت خیالانگیز تا رنسانس و تکیه بر عقلگرایی پابرجا و محبوب بود. با روی کار آدمدن روشهای علمی و تکیه بر عقل و تجربه افسانه مرلین و شاه آرتور رد شد.
استون هنج ، رصدخانهای برای مردم باستان
یکی دیگر از نظریاتی که در خصوص ساخت این بنای عظیم مطرح شده است کاربرد رصدخانهای آن است. براساس نظر ستاره شناسان این بنا رصدخانه یا تقویمی دقیق و پیچیده بوده که مردم برای پیش بینی حوادث و تغییرات جوی و امور ستارگان استفاده میکردهاند.
با وجود بررسیها و کشف ارتباطات منطقی و ریاضی در اجزای این سازه میتوان این نظریه را موثقتر از سایر نظریات دانست و گفت مرد کشاورز این دشت برای یافتن زمانهای مناسب کاشت و برداشت از سازه استفاده میکردهاند.
بررسی های باستان شناسی و علمی
در طی سالیان گروههای بسیاری برای بررسی به این منطقه میآمدند و هر کدام بخشی از این راز بزرگ را کشف و بررسی میکردند. اما با وجود مالکیت خصوصی این اراضی خیلی از اوقات این کاوشها به سختی انجام میشد.
اما در همین بررسیها آثار ارزشمند بسیاری مانند استخوان انسان، استخوان حیوانات و ابزار و اشیای قیمتی بهدست آمد که همین آثار اطلاعات بسیاری در خصوص بنا به کاوشگران دادند. در کنار آنها خطوط مدور و گودالهایی نیز کشف شدند.
گروههای بسیاری از دانشگاهها و تشکیلات تحقیقاتی مختلفی به بررسی این مکان پرداختهاند و هرکدام بخشی از این پازل را تکمیل کردهاند. همچنین در مسیرهای بین ستونها گودالی عمیق وجود دارد که شخصیتی بهنام آبری آن را کشف کرد، برخی معتقدند این گودال و گودالهای احتمالی دیگر به راههای زیر زمینی میرسیدهند.
ثبت جهانی اثر رمزآلود
رفته رفته با گذر زمان نام استون هنج بیش از پیش بر سر زبانها افتاد و در قرن بیستم بر تعداد کسانیکه از این اثر بازدید میکردند و به دنبال کشف رازهای آن زیر دالانها قدم میزدند بیشتر شد. به همین دلیل برخی امکانات رفاهی برای مسافران در نظر گرفته شد و مدتی بعد این اثر مرمت شد.
در ۱۹۸۴ گروه مطالعهی استونهنج تشکیل شد و در سال ۱۹۸۶، یونسکو استون هنج و محوطه اطرافش را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت کرد.
رازی که شاید هرگز برملا نشود
شاید هرگز کسی نداند که در میان ساختمانی به این عظمت که تنها همین ستونها و مسیرهای عجیب از آن باقیماندهاند واقعا چه اتفاقاتی گذشته و گذر زمان باعث چه تغییراتی شده اما بازدید از آن میتواند احساسات عجیبی را در گردشگران ایجاد کند که با کنجکاوی و دلهره همراه است.
فضای رازآلود دشت و سنگهای پراکنده و در مرکز آنها سازهی مدور استون هنج شما را با تاریخ، جادو و خیال پیوند میزند. طبیعت این مکان سراسر زیبایی است و سنگهای عجیب مرجانی که در کف رودخانه خودنمایی میکنند هزاران رنگ و زیبایی دارند. این بنا سالهای بسیاری است که در ادبیات و شعر راه یافته است.
اگر شما هم اطلاعات دیگری در خصوص این اثر مهم تاریخی دارید برای ما بنویسید.
لیدا حسینی ولد
مطالب مرتبط
پربحث ترین مطالب
- تعداد نظرات: 372
- تعداد نظرات: 169
- تعداد نظرات: 162
- تعداد نظرات: 158
- تعداد نظرات: 153
- تعداد نظرات: 146
- تعداد نظرات: 133
- تعداد نظرات: 128
- تعداد نظرات: 122
- تعداد نظرات: 115