تا حدود ۲ سال پیش همه مشغول زندگی معمولی خودشان بودند. همه خوش و خرم کنار هم زندگی می‌کردند. از اوایل دی ماه اخبار درباره ویروسی می‌گفت که در کشور چین شیوع پیدا کرده است. کمتر کسی این ویروس را جدی می‌گرفت. به‌تدریج کرونا به یکی از کشنده‌ترین و مسری‌ترین مریضی دنیا تبدیل شد.

saadatrent

هنوز حتی با گذشت حدود ۲ سال از شیوع کرونا، دنیای ما درگیر آن است. کرونا ابعاد بسیار گسترده‌ای داشت. به حدی که باید تاریخ را به دو دوره زمانی پیش از کرونا و بعد از کرونا تقسیم کرد. دنیا بعد از کرونا دگرگون شد. این ویروس نه فقط بر روی سلامت، بلکه بر روی اقتصاد نیز تأثیر گسترده‌ای گذاشت. قرنطینه‌های طولانی، شرایط سخت زندگی و بسیاری مسائل دیگر، باعث ایستادن چرخ اقتصاد بسیاری از کشور‌ها شد. در این میان برخی از مشاغل بیشتر از مابقی مشاغل دچار آسیب شدند. یکی از این مشاغل، صنعت گردشگری بود.

از کار افتادن چرخ اقتصاد بسیاری از مشاغل

ایران در زمان کروناهیچگاه نمی‌توان این نکته مهم را فراموش کرد که اقتصاد یک سیستم بزرگ است. یک سیستم که از چندین و چند چرخ‌دنده مختلف تشکیل می‌شود. زمانی یک بخش از این سیستم دچار مشکل شود، قطعاً بخش‌های دیگر نیز از کار می‌افتند. سرمایه و پول باید در جریان باشد. سرمایه راکد باعث رکود اقتصادی و در نتیجه ورشکستگی می‌شود. کرونا باعث شد تا چند چرخ‌دنده بسیار بزرگ از این سیستم خارج شوند. بسیاری از مردم به‌خاطر ترس از کرونا، داخل خانه‌ خودشان را قرنطینه کردند.

این قرنطینه خانگی مساوی با مرگ بسیاری از مشاغل بود. رستوران‌ها، نانوایی‌ها، هتل‌ها، شرکت‌های هواپیمایی و غیره. انگار که مشاغل همانند دومنیو به یکدیگر برخورد می‌کردند و فرو می‌ریختند. اگر تمامی مشاغل آسیب‌دیده از کرونا را در قالب نمودار نگاه کنیم، خواهیم دید که اکثر مشاغل در حوزه گردشگری و توریست هستند.

صنعت گردشگری | یک عامل پررنگ در اقتصاد

همان طور که شنیده‌اید، بسیاری از کشورها همانند ترکیه، بخش عمده سرمایه خارجی خود را از صنعت توریست به دست می‌آورند. صنعت توریست از دو کلمه ساده تشکیل می‌شود؛ اما یک دنیای گسترده را پوشش می‌دهد. آژانس‌های مسافرتی، شرکت‌های هواپیمایی، هتل‌ها، مغازه‌هایی که در شهرهای توریستی قرار دارند و و ده‌ها شغل دیگر ، به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم با صنعت توریست در ارتباط هستند.

به محض شیوع کرونا در دنیا، بسیاری از کشورهای دنیا مرزهای داخلی و خارجی خود را بستند. ممنوعیت تردد حتی بین شهرهای کوچک داخلی اعلام شد. مردم در خانه‌های خود ماندند و ماشین صنعت گردشگری خاموش شد.

به این ترتیب از آن پیرمردی که در یک روستای کوچک به گردشگران گیوه‌های دست‌بافت خود را می‌فروخت تا یک هتل چندین میلیارد سرمایه صرف ساخت هتلش کرده بود، بیکار شدند. نکته جالب اینجاست که به‌مرور زمان، بسیاری از پروتکل‌های بهداشتی را اصلاح کردند؛ اما خبری از بازگشایی بخش گردشگری نبود.

آیا می‌توان با رعایت پروتکل‌های بهداشتی سفر کرد؟

در حال حاضر بسیاری از مرزهای داخلی و خارجی مجدد باز شده‌اند. با وجود این باز هم شاید مسافران خودشان راضی نیستند تا سلامت خانواده‌شان را به خطر بیاندازند. از بحث صنعت گردشگری و نقش مهم آن در رکود اقتصادی حال حاضر کشور که بگذریم، انسان به سفر زنده است. در حال حاضر همه ما تقریباً ۲ سال در خانه باقی مانده‌ایم.

بسیاری از روانپزشک‌ها بر این باور هستند که بعد از پایان کرونا، همه مردم جهان به دوره‌های روانشناسی و درمانی نیاز خواهند داشت. بسیاری از ما بدون آنکه متوجه باشیم، دچار افسردگی شده‌ایم. در خانه ماندن و آن هم دور از دوستان یا اعضای خانواده یک نوع شکنجه روحی محسوب می‌شود. مشکلات اقتصادی و بیکاری نیز یک عامل تشدید کننده افسردگی محسوب می‌شوند.

نگرانی از بابت سلامت

اگر نگران سفرهای خارجی یا حتی اقامت در هتل‌های بزرگ هستید، می‌توانید حداقل از اقامتگاه‌های بوم‌گردی محلی استفاده کنید.. اکثر اقامتگاه‌های بوم‌گردی در دل طبیعت قرار دارند. جایی که حتی مردم روستایی هنوز از وجود ویروس کرونا مطلع نشده‌اند! خوشبختانه در حال حاضر اطلاعات بسیاری درباره ویروس کرونا وجود دارد. در ابتدا هیچکس راه شیوع این ویروس را نمی‌دانست؛ اما خوشبختانه این روزها تقریباً به‌خوبی این ویروس کشنده و موزی را می‌شناسیم.

بر اساس آخرین نظر سازمان بهداشت جهانی، ویروس کرونا از طریق سطوح منتقل نمی‌شود. به همین خاطر با خیال آسوده می‌توانید از بابت آلودگی سطوح، در هتل ها واقامتگاه‌های بوم‌گردی اقامت کنید. به یاد داشته باشید با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، هیچکس مبتلا نمی‌شود. پس هم برای بهبود روحیه خود و دوری از افسردگی و هم برای به گردش در آمدن چرخ صنعت گردشگری ایران، بهتر است با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، سفرهای خود را با احتیاط کامل آغاز کنیم.

به یاد داشته باشیم که اقتصاد همانند بازی دومینو است. وقتی اولین مهره به حرکت در بیاید، همه مهره‌ها حرکت خواهند کرد. جریان سرمایه در جامعه همانند پرتاب بوم‌رنگ است که در نهایت به‌سمت خودمان باز می‌گردد.

نظر شما چیست؟

خب دوستان عزیز سفرزون، نظر شما درباره سفر در کرونا چیست؟ آیا شما هم دلتان برای سفر پر می‌کشد؟ دل‌تنگ طبیعت و خانه‌های روستایی هستید؟ آیا در این مدت سفر رفته‌اید؟ اگر اینطور است، درباره تجربه سفر خودتان با ما و سایر دوستان صحبت کنید. به نظرتان چطور می‌توان هم سفر کرد و هم نگران ابتلا به کرونا نبود؟ نظرات خود را با ما و سایر همراهان به اشتراک بگذارید.