بهترین غذاهای اسپانیایی؛ معرفی ۱۹ تا از خوشمزه ترین غذاهای اسپانیا + عکس

در طی قرن‌ها، غذاهای اسپانیایی به طیف گسترده‌ای از غذاهای خوشمزه بر اساس مواد تشکیل‌دهنده تازه و رنگارنگ از گوشه‌کناره‌های کشور تبدیل شده است، چه در مادرید یا ماربلا باشید. بسیاری از مردم از طریق یک تاپاس بار (tapas bar) با شگفتی‌های غذاهای اسپانیایی آشنا می‌شوند و اغلب از انتخاب و طعم‌های پیشنهادی شگفت‌زده می‌شوند. اما غذاهای اسپانیایی چیزی فراتر از تاپاهای خوشمزه است. از خورش‌های دلچسب گرفته تا لقمه‌های خوشمزه، همیشه چیزی برای رضایت گردشگران با هر نوع ذائقه‌ای در این کشور پر جنب‌و‌جوش و زنده وجود دارد. اگر شما تصمیم گرفتید به اسپانیا سفر کنید یا دوست دارید غذاهای اسپانیایی را در خانه خود تجربه کنید، پیشنهاد می‌کنیم با ما تا ادامه این مقاله همراه باشید. ما شما را با تعداد زیادی از بهترین غذاهای اسپانیایی آشنا می‌کنیم.

بهترین و خوشمزه‌ترین غذاهای اسپانیایی را بشناسید

Pisto

پیستو که گاهی به آن پیستو مانچگو (Pisto Manchego) یا پیستو مورچیانو (Pisto Murciano) نیز می‌گویند (بسته به دستور غذا)، یک خورش خوشمزه از سبزیجات در سس گوجه‌فرنگی است. این یک دستور پخت سنتی، معروف و دوست‌داشتنی اسپانیایی در سراسر قلمرو اسپانیا است. این غذا آن‌قدر محبوب است که تقریباً هر خانواده، دستور و روش مخصوص به خود را برای تهیه آن دارد. پیستو معمولاً به عنوان غذای جانبی تقریباً برای هر چیزی مصرف می‌شود: از تورتیلا د پاتاتاس (tortilla de patatas) گرفته تا ماهی تن سرخ‌شده.

زیبایی آن در این واقعیت نهفته است که با مواد بسیار ساده، یک غذای فوق العاده طعم‌دار، سیرکننده و سالم را به دست می‌آورید که بسیار متنوع است. مواد تشکیل‌دهنده این غذا عبارت‌اند از: کدوسبز، پیاز سفید، بادمجان، پوره ‌گوجه‌فرنگی، روغن زیتون و ادویه (نمک، فلفل و شکر به مقدار خیلی کم). همچنین، نیازی نیست که مواد تشکیل دهنده مقادیر مشخصی داشته باشند، بنابراین واقعاً مهم نیست که کدو‌سبز کوچک‌تر باشد یا تصمیم به استفاده از ۲ عدد داشته باشید. تا زمانی که نسبت خوبی از هر ماده به طور کلی وجود داشته باشد، این غذای خوشمزه به راحتی آماده می‌شود.

Gazpacho

سوپ‌های سرد اسپانیایی به دلیل آب‌و‌هوای خشن تابستانی اسپانیا، از دیرباز بخشی از منوی غذایی شبه جزیره ایبری در نظر گرفته می‌شده است. مصرف این سوپ‌های سرد از زمان‌های قدیم به عنوان یک راه مهم برای آبرسانی و همچنین تغذیه بدن به حساب می‌آمده است. گازپاچو اولیه، در دوران رومیان ایجاد شد، جایی که بادام را خرد می‌کردند تا نوشیدنی تازه‌ای تهیه کنند که آن را با سیر، نمک، آب و نان ترکیب و سوپ سرد آجوبلانکو را درست می‌کردند. هنوز هم امروزه در بسیاری از رستوران‌های اسپانیای جنوبی، این سوپ طرفداران خودش را دارد که با گذشت زمان، منجر به توسعه گازپاچو، معروف‌ترین غذای اسپانیا شد.

گازپاچو، بیشتر یک نوشیدنی است تا سوپ، که در لیوان‌های مات یا لیوان‌های شیشه‌ای به صورت سرد سرو می‌شود. گازپاچو تقریباً به هر کجای اسپانیا که بروید، در دسترس است؛ از رستوران‌ها، بارها، کافی‌شاپ‌ها گرفته تا هر سوپرمارکت کوچکی که از کنار آن عبور می‌کنید. این نوعی غذای سبک و مورد علاقه همه برای غلبه بر گرمای تابستان با بسیاری از مواد گیاهی (سیر، روغن زیتون، پیاز، خیار، فلفل…) است. گفته می‌شود، اگر شانس بازدید از اسپانیا را داشته باشید، متوجه خواهید شد که گازپاچو در اینجا از منطقه‌ای به منطقه دیگر کمی متفاوت است و البته که، میلیون‌ها مواد و ترکیبات غذایی غیر سنتی وجود دارد که آشپزهای مدرن نیز دوست دارند آن‌ها را امتحان کنند. اما بااین‌حال، گازپاچوی گوجه‌فرنگی به سبک اندلس احتمالاً نسخه‌ای است که وقتی بیشتر مردم به این سوپ مخلوط فکر می‌کنند، به ذهن می‌رسد.

Zamburinas A La Gallega

یکی از بهترین غذاهای دریایی در اسپانیا، Zamburinas a la Gallega از گالیسیا در گوشه شمال غربی این کشور است. این شهر که در شبه جزیره ایبری واقع شده است، ممکن است به خاطر دره‌های جنگلی وسیع، سواحل وحشی و فانوس‌های دریایی تاریخی شهرت داشته باشد، اما این اقیانوس است که یکی از معروف‌ترین غذاهای اسپانیایی را برای مردم اسپانیا فراهم کرده است. Zamburinas a la Gallega، گوش‌ماهی معروف گالیسیایی است که از کناره‌های اقیانوس اطلس می‌آید. زامبوریناها (zamburinas)، گوش‌ماهی‌های متنوعی هستند که به دلیل طعم و شکل به‌یاد‌ماندنی خود مشهور هستند. کشور همسایه باسک (Basque) نیز به خاطر غذاهای دریایی شگفت‌انگیزش مشهور است؛ از جمله یک غذای دریایی با ماهی تند به نام آجواریرو. برای تهیه این غذای خوشمزه، ماهی کاد (cod) را به همراه گوجه‌فرنگی رنده‌شده، پیاز، ژامبون دودی و سیب‌زمینی به شکل یک خورش لذیذ تهیه می‌کنند.

Bocadillo

اگر در حین سفر در سراسر اسپانیا برای غذا خوردن عجله دارید، همان کاری را انجام دهید که مردم محلی انجام می‌دهند و یک بوکادیلو را در دست بگیرید. این یک ساندویچ و یک وعده‌ غذایی رایج برای ناهار در سراسر این کشور است. بوکادیلو، یک غذای اسپانیایی است که آن را با نان به سبک باگت به همراه سبزیجات، گوشت‌ها و پنیرهای انتخابی شما تهیه شده است تا یک ساندویچ لذیذ را در اختیار شما قرار دهد. بوکادیلو برای قرن‌ها در بین مردم محلی و گردشگران محبوب بوده است، زیرا جزو غذاهایی بود که حتی فقیرترین مردم اسپانیا نیز می‌توانستند بخرند.

امروزه به قدری این غذا علاقه‌مندان زیادی دارد که در سراسر کشور می‌توانید این ساندویچ محبوب را سفارش دهید، به این معنی که می‌توانید هر روز هفته یک بوکادیلو متفاوت داشته باشید. مانند بسیاری از ساندویچ‌ها، گوشت‌های برش سرد، رایج‌ترین ماده در بوکادیلو هستند. این‌ها می‌تواند شامل ژامبون (البته)، سالامی یا گوشت گاو نازک باشد. همچنین افزودن مقداری پنیر معروف اسپانیایی، زیتون‌های نازک خردشده و گوجه‌فرنگی در وعده ناهار، این به یکی از خوشمزه‌ترین ساندویچ‌هایی که تا‌به‌حال خورده‌اید، تبدیل می‌شود.

Escalivada

اسکالیوادا، یک غذای سبزیجات کبابی از کاتالونیا، اسپانیا است که غذایی ساده و طعمی بی‌نظیر دارد. در ابتدایی‌ترین دستور پخت این غذا، آن را با فلفل و بادمجان درست می‌کنند، اما مواد دیگری مانند پیاز یا برش‌های ضخیم گوجه‌فرنگی را نیز می‌توان اضافه کرد. همچنین با افزودن ترکیبی از فلفل‌های زرد، نارنجی و قرمز، این غذای خوشمزه را می‌توان رنگارنگ‌تر کرد. اسکالیوادا معمولاً به عنوان پیش‌غذا یا غذای جانبی، به ویژه در کنار گوشت‌های کبابی یا بریان‌شده سرو می‌شوند. کلمه “escalivada” از فعل کاتالانی escalivar گرفته شده است که معمولاً به عنوان «کباب کردن روی ذغال» یا «برشته کردن در خاکستر» ترجمه می‌شود. کشاورزانی که در کوه‌های پیرنه و در گوشه جنوب شرقی اسپانیا، گله‌ها را پرورش می‌دهند، پیشگامان این غذا هستند. در صبح، کشاورزان، سبزیجات موردنیاز این غذا را در کیسه‌های خود بسته‌بندی کرده، آتشی روشن می‌کردند. سپس برای پختن آن‌ها، سبزیجات را برشته و به راحتی و در سریع‌ترین زمان ممکن، این غذای لذیذ را درست می‌کردند.

حمل‌و‌نقل مواد تشکیل دهنده این غذا در طول سال‌ها پیچیده‌تر شده است، اگرچه برخی از بومیان کاتالونیا هنوز غذا را به این روش آماده می‌کنند. اسکالیوادا تقریباً همیشه یک غذای بادمجان در نظر گرفته می‌شود، زیرا بادمجان‌ها معمولاً یکی از مواد اصلی اسکالیوادا هستند. سبزیجات بنفش به ویژه در منطقه کاتالان به خوبی رشد می‌کنند و اغلب در غذاهای کاتالانی ظاهر می‌شوند، اما برای این غذا ضروری نیستند. آشپزها معمولا با روش‌های پخت موردنظر خود، نوآوری می‌کنند. آن‌ها اغلب از سبزیجاتی استفاده می‌کنند که به آسانی در دسترس هستند یا با ذائقه بیشتر افراد جور در می‌آید. این غذا در چنین کشوری که گوشت و ماهی‌محور است، یک موهبت برای مسافران وگان و گیاهخواران یا هر کسی است که فقط می‌خواهد غذای گیاهی میل کند، انتخاب مناسبی است.

Croquetas

کروکتا، یکی دیگر از تاپاهای معروف است و توپ‌هایی از آرد سوخاری است که اغلب با باقیمانده‌ها یا انواع گوشت یا سبزیجات پر می‌شود و سس بشامل خوشمزه به آن اضافه می‌شود. مطابق با رژیم مدیترانه‌ای، در روش پخت برخی از غذاهای اسپانیایی، معمولاً غذاهای باقی‌مانده را در غذاهای مختلف قرار می‌دهند تا هیچ غذایی را هدر ندهند. کروکتاها در اصل متعلق به فرانسه هستند که در اوایل قرن نوزدهم در یک ضیافت سلطنتی به اسپانیا آورده شدند. برخی از نمونه‌های سنتی این غذا، کروکتا د پولو (کروکت مرغ اسپانیایی)، کروکتاس د پسکادو (کروکت ماهی)، کروکت گاو یا کروکت ژامبون هستند. شما همچنین می‌توانید کروکت‌های فصلی را پیدا کنید که از محصولات تازه برای به حداکثر رساندن طعم این غذا استفاده می‌کنند. در پاییز ممکن است کروکت قارچ پیدا کنید یا در زمستان برای اسفناج و دانه کاج یا کروکت کنگر عالی است.

اساسا کروکت‌ها را می‌توان با هر ماده‌ای که می‌خواهید پر کرد به شرطی که یک لایه بیرونی ترد و داخل آن کرمی باشد، این ویژگی‌ها برای هر کروکت ضروری است. اگر می‌خواهید خلاق باشید، باکالائو (bacalao) را به کروکتاهای خود اضافه کنید. باکالائو، نوعی ماهی کاد نمکی است که اغلب ماده اصلی سوپ یا خورش گوجه‌فرنگی را تشکیل می‌دهد. اما بخشی از آن را می‌توانید برای بعد نگه دارید تا ماهی کاد را در داخل توپ کروکت برای یک میان‌وعده خوشمزه دریایی قرار دهید. امروزه این غذا توسط بسیاری از سرآشپزهای اسپانیایی پذیرفته شده است که از دستورالعمل اصلی به عنوان وسیله‌ای برای ارائه انواع طعم‌ها از جمله غذاهای دریایی، سبزیجات و پنیرهای مختلف استفاده می‌کنند.

Seafood Paella

Paella در خط مقدم غذاهای اسپانیایی قرار دارد، زیرا برای بسیاری از اسپانیایی‌ها، این غذای خوشمزه به عنوان غذای ملی آن‌ها محسوب می‌شود. پائلا تاریخچه طولانی دارد، قبل از اینکه محبوبیت پیدا کند، از والنسیا سرچشمه گرفته و در نهایت در سراسر کشور و در واقع در جهان گسترش یافته است. اگر شما کمی در مورد غذاهای اسپانیایی می‌دانید، احتمالاً قبلاً با پائلا برخورد کرده‌اید. اما مانند بسیاری از غذاهای محبوب، شما نمی‌توانید نسخه اصلی پخته‌شده این غذا را که متعلق به اسپانیا است، با دیگر انواع آن در سایر نقاط جهان مقایسه کنید. اگر به والنسیا سفر می‌کنید، می‌توانید traditional iteration of paella را امتحان کنید، که ترکیبی از برنج، زعفران اسپانیایی و رزماری با گوشت مخلوط است.

این گوشت می‌تواند ترکیبی از سوسیس، مرغ و حتی حلزون باشد. اما همان‌طور که شهرت پائلا افزایش یافته است، ارائه دستور پخت متنوع از غذاهای اسپانیایی نیز افزایش یافته است. به عنوان مثال، در کنار نسخه اصلی پائلا، شما (vegan paella) و (paella de marisco) را خواهید یافت. مورد دوم، از معروف‌ترین نوع پائلا در جهان است. اساساً پائلای غذاهای دریایی، به لطف صید تازه از دریای مدیترانه، محبوبیت زیادی پیدا کرده است. در کنار برنج، می‌توانید ماهیچه‌ها، میگو، ماهی و حتی چند عدد chorizos برش‌شده را نیز سرو کنید.

Pa Amb Tomàquet

پا آمب توماکت، یکی دیگر از غذاهای کلاسیک منطقه کاتالونیا در اسپانیا است. این غذا نام‌های مختلفی دارد، اما رایج‌ترین آنها عبارت‌اند از: (pa amb tomàquet)، (pan con tomate) و (pan tumaca). ورود گوجه‌فرنگی به اسپانیا در قرن هجدهم، شاهد تکامل این غذا بود و به روشی خلاقانه برای نرم کردن مجدد و استفاده از نان کهنه برای جلوگیری از هدر رفتن آن تبدیل شد. تا به امروز، این غذا در تار و پود هویت اسپانیایی در هم تنیده شده است. به طوری که در خانه‌ها و همچنین در کافه‌ها و رستوران‌ها به وفور تهیه می‌شود. اگر می‌خواهید برای شروع روز خود در اسپانیا یک صبحانه ساده و خوشمزه را تجربه کنید، پا آمپ توماکت را در لیست انتخاب‌های خود قرار دهید.

از آنجایی که تهیه آن بسیار آسان و برای معده سبک است، بنابراین یکی از اصلی‌ترین غذاهای اسپانیایی است که برای صبحانه سرو می‌شود. سبک کلاسیک کاتالونیایی که به نام pa amb tomàquet شناخته می‌شود، شامل برش‌های نان برشته‌شده است که با نمک، گوجه‌فرنگی و روغن زیتون طعم‌دار شده است. این غذا معمولاً برای صبحانه مصرف می‌شود یا قبل از یک وعده غذایی بزرگ، به عنوان تاپا (tapa) یا مرندا (merienda) سرو می‌شود. یک نسخه مایورکا Mallorcan به نام pamboli amb tomàtiga نیز وجود دارد، اما علاوه بر آن با کیپر و زیتون سیاه پوشیده شده است.

Albondigas

آلبوندیگاهای اسپانیایی به صورت کوفته‌هایی درست می‌شوند که چاشنی زیادی ندارند، اما طعم خود را از یک سس گوجه‌فرنگی که به خوبی پخته شده است، می‌گیرند. آنها نرم و لطیف هستند که از اضافه کردن نان یا آرد سوخاری آغشته به شیر به مخلوط گوشت تهیه می‌شوند. بیشتر اوقات، آنها را کمی در آرد غوطه‌ور می‌کنند، در حالی که توسط سس گوجه‌فرنگی با پاپریکای معروف اسپانیایی یا شیرین پوشیده شده است، که اگر به دنبال طعم اصیل اسپانیایی هستید، استفاده از این نوع پاپریکا ضروری است. این غذا اغلب در بسیاری از مناطقی که آب‌و‌هوای مشابه مادرید دارند، رایج است.

Salmorejo

گوجه‌فرنگی، یک ماده محبوب در غذاهای اسپانیایی است و یک نگاه به آن رنگ نارنجی براقش، به شما این امکان را می‌دهد تا بدانید که گوجه‌فرنگی آبدار در دستور غذا وجود دارد. سالمورجو، اگرچه ظاهری شبیه به گازپاچو دارد، اما بافت آن‌ها از یکدیگر متفاوت است. در اصل، سالمورجو نوعی پوره گوجه‌فرنگی و نان است که از شهر پر جنب‌و‌جوش کوردوبا در جنوب اسپانیا می‌آید. این پوره از گوجه‌فرنگی پوست‌گرفته، نان، سیر و روغن زیتون تشکیل شده است. میزان استفاده از نان، تعیین کننده ضخامت پوره است و به نوعی، این به Salmorejo یک بافت صاف و کرمی کمک می‌کند. اسپانیایی‌ها عاشق اضافه کردن چاشنی به کاسه خوشمزه سالمورخو هستند. در انواع مختلف دستور این غذا از ژامبون، تخم‌مرغ پخته‌شده و تن ماهی خرد‌شده نیز استفاده می‌کنند. مانند گازپاچو، می‌توان این غذا را سرد سرو کنید، بنابراین این یک غذای عالی و خوش‌طعم برای خنک نگه داشتن شما در روزهای گرم تابستان است.

Pulpo a la Gallega

پالپو آلا گالاگا، یک غذای لذیذ واقعی اسپانیایی از اختاپوس است که قرن‌هاست که در اسپانیا خورده می‌شود و روش‌های زیادی برای پخت آن در طول سال‌ها توسعه یافته است. Pulpo a la gallega در زبان اسپانیایی به معنای Polbo á feira است که نام گالیسی این غذای سنتی است. گالیسیایی‌ها با پرتغالی‌ها، خویشاوندی نزدیک دارند و اهل گالیسیا در شمال غربی اسپانیا هستند. این غذای بی‌نظیر از آن منطقه سرچشمه می‌گیرد. کلید پالپو آلا گالگا و بافت لطیف آن در طرز پخت اختاپوس است. به طور سنتی، اختاپوس را در یک دیگ مسی بزرگ می‌جوشانند. سرآشپزها ابتدا شاخک‌ها را سه بار در آب جوش فرو می‌کنند تا جمع شوند. این زمان‌بندی بسیار حیاتی است، زیرا اگر به اندازه کافی حرارت نبینند، اختاپوس لاستیکی خواهد شد. پس از آماده شدن اختاپوس، آن را برش داده و کوتاه می‌کنند. در نهایت، آن را با نمک، پاپریکا و مقداری روغن زیتون طعم‌دار می‌کنند. به طور سنتی، pulpo a la gallega روی یک تخته چوبی با نان خردشده و نوشیدنی سرو می‌شود.

Rabo de toro

«رابو د تورو»، یک خورش کلاسیک اسپانیایی است که، Rabo de toro به دم گاو نر اسپانیایی ترجمه می‌شود. این غذا در خارج از اسپانیا به عنوان خورش دم گاو نامیده می‌شود، یک خورش خوشمزه، لذیذ و مطمئنا خوشایند است. اگرچه این غذا در سراسر اسپانیا محبوب است، اما یافتن رابو د تورو در اندلس، در شهرهایی مانند سویا و کوردوبا بیشتر رایج است. رابو د تورو اغلب rabo de toro estofado نامیده می‌شود و معمولاً با انبوهی از سیب‌زمینی سرخ‌کرده سرو می‌شود. عنصر اصلی برای دستور پخت دم گاو اسپانیایی بدیهی است که همان دم گاو است. دم گاو در واقع دم گاو نر است که گوشت زیادی روی استخوان آن نیست. دم گاو، بیشتر ساختار ژلاتینی دارد، به همین دلیل باید به آرامی پخته شود. پخت آهسته گوشت و سس با یکدیگر، بافت غذا را فوق‌العاده لطیف و غنی می‌کند. این شبیه به دستور غذای ایتالیایی Osso Bucco است، که مسلماً معروف‌ترین دستور غذا با دم گاو است. بعد از ساعت‌ها پخت آهسته، تمام آن بخش ژلاتینی خوش‌طعم به سوپ تبدیل می‌شود که فوق‌العاده لذیذ و مقوی است.

Fideuà

اگرچه اخیراً، فیدوآ (نودل پائلا) در بارسلونا محبوب شده است، اما منشا آن در واقع والنسیا است و اکنون یکی از محبوب‌ترین غذاهایی است که اسپانیا به آن معروف است. در اصل، این یک نسخه نودل از پائلا است که به جای برنج، نودل را به عنوان پایه آن دارد. این بدان معناست که برای تهیه آن به یک تابه مسطح بزرگ (پائلا) نیاز دارید و مانند پائلا کلاسیک، بهتر است آن را بیرون و روی آتش باز درست کنید. Fideuà به عنوان یک غذای رایج در اسپانیا سرو می‌شود، و انواع مختلفی وجود دارد که می‌توانید امتحان کنید. معمولاً با آیولی (سسی ساخته شده از سیر، نمک و روغن زیتون و در غذاهای شمال غربی مدیترانه، از والنسیا تا کالابریا) سرو می‌شود.

Migas

میگاس، یک غذای محبوب اسپانیایی و پرتغالی است که از نان باقی‌مانده و موادی مانند بیکن، چوریزو و انگور تشکیل شده است. بسته به منطقه‌ای که در آن تهیه می‌شود، تنوعی در غذا وجود دارد، مانند استفاده از نان ذرت یا لوبیا چیتی. این غذا، اغلب به عنوان یک غذای جانبی در کنار دیگر غذاهای اصلی سرو می‌شود. تهیه میگاس اسپانیایی بسیار آسان است و مواد اولیه آن به راحتی در دسترس است. کار را با خیس کردن نان بیات با آب و افزودن مقداری چاشنی شروع می‌کنید. به طور سنتی، باید اجازه دهید یک شب بماند یا تا زمانی که نان مرطوب شود. اگر وقت ندارید، یک ساعت خیساندن آن انجام ‌شود. آرد سوخاری همراه با گوشت خوک، سیر و گوشت پخته می‌شود تا قهوه‌ای-طلایی شود. پس از پخته شدن، آن را داغ و معمولاً در همان تابه‌ای که در آن آماده شده بود یا در یک بشقاب بزرگ سرو می‌شود. میگاس را می‌توانید در هر زمانی از روز میل کنید، زیرا می‌توان آن را به عنوان پیش‌غذا، میان‌وعده، غذای جانبی، ناهار یا صبحانه سرو کرد. شما حتی می‌توانید آن را در وعده شام نیز میل کنید.

Queso Manchego

پنیر مانچگو، یک غذای فوق‌العاده محبوب در اسپانیا است، به طوری که گاهی‌اوقات از آن به عنوان سفیر پنیر اسپانیا یاد می‌شود. این پنیر در اصل از اسپانیای مرکزی می‌آید و با استفاده از گوسفند مانچگا در این منطقه تهیه می‌شود. این غذای معروف اسپانیایی به خاطر طعم شیرین و مزه نمکی خاصی که دارد، شناخته شده است. پنیر مانچگو، مانند بسیاری از انواع پنیر، هر چه بیشتر کهنه شود، طعم آن تندتر می‌شود. پنیر مانچگو معمولا به صورت خام (برخلاف پنیر پخته و ذوب‌شده) همراه با تاپاس سرو می‌شود. بنابراین، اگر در اسپانیا به دنبال این است که با نان و زیتون چه بخورید، پنیر مانچگو را در لیست انتخاب‌های خود قرار دهید. فقط طعم خاص این پنیر اسپانیایی را با خوردن پوست آن خراب نکنید، زیرا غیرقابل خوردن است.

Pimientos de Padrón

«پیمینتوس د پادرون» را می‌توان به عنوان یک غذای روستایی و سنتی اسپانیایی توصیف کرد که از نوع خاصی از فلفل که در شمال اسپانیا می‌روید، تهیه می‌شود. این غذا معمولاً به عنوان میان‌وعده سرو می‌شود، اما یافتن آن به عنوان بخشی از وعده غذایی بزرگ‌تر تاپاس غیر معمول نیست. اگر به دنبال غذاهای معمولی در اسپانیا هستید که ممکن است کمی از آن لذت ببرید، Pimientos del Padrón را به عنوان یک میان‌وعده خوشمزه می‌توانید امتحان کنید. فلفل پادرون که در این غذا به کار می‌رود، از منطقه پادرون در گالیسیا در شمال غربی اسپانیا سرچشمه می‌گیرد. به طور سنتی آنها را بعد از کبابی یا سرخ شدن کمی در روغن زیتون با پاشیدن کمی نمک به صورت گرم سرو می‌کنند. Pimentos del Padrón معمولاً با ساقه سرو می‌شود، بنابراین برای خوردن این غذای خوشمزه به سبک اسپانیایی، آن‌ها را از کنار ساقه‌ها بگیرید و مانند یک لقمه میل کنید.

Espetos

سیخ ساردین مالاگا به نشانه هویت فرهنگی تبدیل شده است. علامتی در بنای یادبود espetero که در تفرجگاه آنتونیو ماچادو، در کنار ساحل Misericordia، در مالاگا قرار دارد، شناسایی شده است. خوردن اسپتوس در مالاگا، نمادی از شیوه زندگی و احساس مردم آن است. اگرچه می‌توانید آن را در تمام طول سال پیدا کنید، اما گفته می‌شود که آنها مدت زمان معینی (معمولا از ۱۶ جولای تا ۸ سپتامبر)، طعم خاصی دارند. آنچه مشخص است این است که ماه‌های تابستان برای داشتن این سیخ‌ها ایده‌آل است، زیرا در آن دوره ساردین‌ها کمی چاق‌تر هستند که طعم لذیذ آن‌ها را افزایش می‌دهد. اسپتوس، به راحتی و  فقط با چند ساردین که روی یک سیخ عصایی روی حرارت آتش چوب کباب قرار دارد، درست می‌شود. به خاطر داشته باشید که می‌توانید انواع دیگر ماهی‌ها و همچنین یک ماهی مرکب خوش‌طعم را نیز بپزید.

Cantabrian anchovies

ماهی آنچوی کانتابریا نه بیشتر و نه کمتر از یک ماهی شور است، اما ویژگی‌هایی دارد که آن را به غذایی منحصر‌به‌فرد و خاص تبدیل می‌کند. این ماهی با توجه به منطقه به نام‌های مختلفی شناخته می‌شود که رایج‌ترین آن‌ها آنچوی است. نام ماهی که این نوع حفاظت نمکی را دریافت می‌کند، آنچوی شور است که با این فرآیند، ماهی آنچوی کانتابریایی را به دلیل کیفیت فوق‌العاده برجسته می‌کند. صید آنچوی کانتابریا بیشتر در ماه «می» انجام می‌شود و از این تاریخ است که فرآیند نمک زدن آغاز می‌شود.‌ماهی توسط ترال صید می‌شود، آن را تمیز کرده و مدتی در آب نمک قرار می‌دهند. سپس ماهی‌ها را شسته و در روغن قرار می‌دهند که برای ماهی آنچوی کانتابریا معمولاً روغن زیتون خالص است. کیفیت این محصول را می‌توان در اندازه آنچوی، تمیزی و عدم وجود تیغ ماهی و نسبت مناسب نمک آن دانست که شهرت شایسته آنچوی کانتابری را نشان می‌دهد.

Frito Mallorquín

فریتو مالورکین از جزایر بالئاریک دستور پختی است که به قرن چهاردهم باز می‌گردد. این گوشت بره کبابی (دل و جگر) همراه با سیب‌زمینی، فلفل‌قرمز و پیاز و سایر مواد است. سیب‌زمینی و فلفل پس از کشف آمریکا توسط اروپایی‌ها به این غذا اضافه شد. فرینو مالورکین به طور سنتی، فقط شامل گوشت بره، پیاز، لوبیا پهن و رازیانه بود. اگر مدت قابل توجهی در مایورکا اقامت داشته‌اید، اجتناب‌ناپذیر است که گه‌گاه این غذا به شما پیشنهاد شود. گاهی‌اوقات فریتو مالورکین را می‌توان خیلی چرب، سنگین و ناخوشایند سرو کرد، اما می‌توان بدون چربی و بسیار لذت‌بخش نیز تهیه کرد. در دستور پخت این غذا، تنوع بسیار خوبی با گوشت بره به جای گوشت خوک وجود دارد که به آن فریت دن خوت (Frit den Xot) می‌گویند.

کلام پایانی

به نظر می‌رسد اسپانیا، یکی از بهترین کشورهای جهان برای غذا است. این خانه غذاهای تاثیرگذاری است که باعث تولید غذاهای جذاب جهانی مانند پائلا، تاپاس، گازپاچو و … شده است. اگر قصد سفر به اسپانیا را دارید و به دنبال بهترین غذاهای اسپانیایی هستید، این راهنمای غذای اسپانیایی چیزهای زیادی را در اختیار شما قرار می‌دهد تا بتوانید سفر خاطره‌انگیزی را در اسپانیا تجربه کنید.